Ήρθα και πάλι εδώ, πριν πολύ καιρό γελούσα αγαπούσα ζούσα πάντα φανερά
Τώρα κρύβω αυτό που νιώθω ποιο βαθιά, κρύβω και πνίγω την θηλιά
Σαν παιδί τότε που ήμουν θα θελα να γυρίσω να αγαπήσω να θελήσω του μεγάλου την ξεγνοιασιά που σαν παιδί την έβλεπα ωραία
Ανοίγω το παράθυρο μου σε ένα παλιό παραμύθι που έχει χαθεί μέσα στην λήθη
Και μου ψιθυρίζει αν κάπου κάποτε τυχαία σε έβλεπα τότε θα χτύπαγε η καρδιά μου και θα έλεγε πόσο σε αγάπησε και πόσο ακόμα πια πονά
Πως μπορεί η καρδιά να ξεχάσει κάτι που πότε δεν άνθισε
Κάτι που ποτέ δεν ναυάγησε δεν ταξίδεψε για να βυθιστεί
Άπλα και μόνο βυθίστηκε πριν βγει στην θάλασσα μέσα σε κύματα ψεύτικα
Μέσα σε τρικυμίες, σήκωσε πλώρη, σήκωσε ανάστημα και είπε με μια φωνη
Φύγε μακριά μου εσύ
Όλα καλά, αγαπημένη και κυρίως μακριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου