Όλα παγώνουν σε μια τόσο δα στιγμή
Όταν ξαφνικά χάνεται μια ζωή
Όλα κυλάνε τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις
να πεις το γιατί.
Ήρθε ο Χειμώνας και φεύγει νωρίς ο πόνος μαζί του φεύγει
σαν έρθει η Άνοιξη ο πόνος ζωντανεύει
οι γύρω γλεντούν γελούν
και εσύ εκεί μέσα, πρέπει να ζήσεις
μα όπως και να έχει έτσι
είναι η ζωή
και ότι υπήρχε να τ’ αφήσεις.
Το καλοκαίρι έρχεται κι αυτό μαζί του παίρνει
της αναμνήσεις και
της σκορπά
σε άμμους σε κύματα ουρανούς με ήλιο και σου γελά
Να σου ήρθε το φθινόπωρο με νοσταλγία αναμνήσεις ξυπνά πως
ότι υπάρχει κάτι που άφησες και ότι μαζί του
έζησες χαρές και λύπες κι ότι
Οι Άνθρωποι δεν ξεχνιούνται ποτέ!!!!!
Και έτσι είδε τα όνειρα μου και έκατσε μπροστά μου!!!!
