Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016
Κυριακή 17 Αυγούστου 2014
Άραγε να είμαι κάποιος αλλος!!!!
Ήρθα και πάλι εδώ, πριν πολύ καιρό γελούσα αγαπούσα ζούσα πάντα φανερά
Τώρα κρύβω αυτό που νιώθω ποιο βαθιά, κρύβω και πνίγω την θηλιά
Σαν παιδί τότε που ήμουν θα θελα να γυρίσω να αγαπήσω να θελήσω του μεγάλου την ξεγνοιασιά που σαν παιδί την έβλεπα ωραία
Ανοίγω το παράθυρο μου σε ένα παλιό παραμύθι που έχει χαθεί μέσα στην λήθη
Και μου ψιθυρίζει αν κάπου κάποτε τυχαία σε έβλεπα τότε θα χτύπαγε η καρδιά μου και θα έλεγε πόσο σε αγάπησε και πόσο ακόμα πια πονά
Πως μπορεί η καρδιά να ξεχάσει κάτι που πότε δεν άνθισε
Κάτι που ποτέ δεν ναυάγησε δεν ταξίδεψε για να βυθιστεί
Άπλα και μόνο βυθίστηκε πριν βγει στην θάλασσα μέσα σε κύματα ψεύτικα
Μέσα σε τρικυμίες, σήκωσε πλώρη, σήκωσε ανάστημα και είπε με μια φωνη
Φύγε μακριά μου εσύ
Όλα καλά, αγαπημένη και κυρίως μακριά
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014
"ΝΕΚΡΟΥΣ" ΔΙΑΒΑΤΕΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΩ
http://www.lifo.gr/team/readersdigest/31383
Σχετικά με αυτό το άρθρο
θα διηγηθώ δικιά μου ιστορία
Μπαίνω στον ηλεκτρικό μια μέρα
μια κοπέλα λιπόθυμη
κι όλοι από πάνω της να κοιτάν
βάζω μια φωνή φύγετε
να πάρει ανάσα
μια άλλη κοπέλα την έσωσε
είχε γυρίσει η γλώσσα της.
και μόνο του το παιδί
βγήκε από το βαγόνι σώα δόξα το θεό.
φτάνω στον προορισμό μου
όλα καλά.
Όταν έφευγα από εκεί
Πρώτη φορά μου ένιωσα
αυτόν τον πανικό
άλλα δεν φώναξα
γιατί άντεξα
ενώ ήθελα πολύ
να φωνάξω
αυτό που κατάλαβα
φόβο παντού
σε όλους
φοβισμένα μάτια
τσάντες μπροστά
κινητά σφικτά στα χέρια
τα χεριά στης τσέπες
όλοι φοβισμένη
ΓΙΑΤΙ όμως ρε
Γιατί να ήμαστε όλοι έτσι
Ποιος μας κατάντησε να ζούμε έτσι
Και εκεί στον φόβο τους
Κρύβουν την ψύχρα τους.
Και ετσι "Νεκρους" Διαβάτες καθε μερα προσπερναω!
Σχετικά με αυτό το άρθρο
θα διηγηθώ δικιά μου ιστορία
Μπαίνω στον ηλεκτρικό μια μέρα
μια κοπέλα λιπόθυμη
κι όλοι από πάνω της να κοιτάν
βάζω μια φωνή φύγετε
να πάρει ανάσα
μια άλλη κοπέλα την έσωσε
είχε γυρίσει η γλώσσα της.
και μόνο του το παιδί
βγήκε από το βαγόνι σώα δόξα το θεό.
φτάνω στον προορισμό μου
όλα καλά.
Όταν έφευγα από εκεί
Πρώτη φορά μου ένιωσα
αυτόν τον πανικό
άλλα δεν φώναξα
γιατί άντεξα
ενώ ήθελα πολύ
να φωνάξω
αυτό που κατάλαβα
φόβο παντού
σε όλους
φοβισμένα μάτια
τσάντες μπροστά
κινητά σφικτά στα χέρια
τα χεριά στης τσέπες
όλοι φοβισμένη
ΓΙΑΤΙ όμως ρε
Γιατί να ήμαστε όλοι έτσι
Ποιος μας κατάντησε να ζούμε έτσι
Και εκεί στον φόβο τους
Κρύβουν την ψύχρα τους.
Και ετσι "Νεκρους" Διαβάτες καθε μερα προσπερναω!
Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013
ταξίδια όνειρα σκέψεις!
Μετά από τόσα χρόνια στάση λέω να ξανά μπω στο blog μου,
πέρασαν χρόνια για να τα μάθω να το χειρίζομαι
και επειδή τα κατάφερα και έκανα το ποιο μεγάλο ταξίδι στην ζωή μου
και ίσως έρχονται κι αλλά ταξίδια μακρινά
πάντα με όνειρο όμως και πολλές σκέψεις συλλογισμούς.
Πέρασαν μήνες πέρασε καιρός
ωρίμασε η σκέψη μου ωρίμασα κι εγώ
μεγάλωσα στην ψυχή και στο μυαλό
στο σωματότυπο όμως όχι.
Μεγάλωσα και τι έμαθα να μάχομαι για να ζω ,
το κλάμα το γέλιο κι αυτό στο ταξίδι που περνώ
πάντα εδώ πάντα μαζί.
Θα θυμάμαι πάντα τα λόγια της μανούλας μου
που τόσο αγαπώ κι αν την έχω πικράνει ας με συγχωρεί για αυτό.
Αχ κορίτσι μου γλυκό
πέρασες δύσκολα και το ξέρω αυτό
πάλεψες μόνο σου, παιδί μου γλυκό
όλα καλά σου εύχομαι να πάνε στην ζωούλα σου
όλα καλά καρδούλα μου σ’ αγαπώ.
Όταν η μανούλα μου το έβαζε κάτω
και έλεγε κουράστηκα πως θα τα βγάλουμε πέρα
πάντα της έλεγα αχ βρε μάνα σταμάτα την μιζέρια
χαμογέλα και η ζωή θα στο ανταποδώσει μια μέρα.
Και η ζωή μου το έχει αποδείξει
πάρα μα πάρα πολλές φορές αυτό
και ζωή σε ευχαριστώ Ζώη για σένα ζω για σένα υπάρχω αναπνέω.
Κι όσο μακριά κι αν βρίσκομαι
από μανούλα μπαμπάκα αδέλφια και φίλους
πάντα θα σας σκέπτομαι πάντα θα μιλώ για την πατρίδα που αγαπώ
και δεν θα ντραπώ για αυτό
κι ας μην έχω φύγει στα ξένα
κι ας είμαι στην ενδοχώρα
Ε και τι με αυτό είναι κακό να αγαπάς τόσο και να το φωνάζεις.
Ταξιδεύω ακούγοντας μελωδίες
ταξιδεύω με το μυαλό,
ταξιδεύω με την ψυχή,
ταξιδεύω με το κορμί
χάνομαι σε κάθε σκέψη μου
χάνομαι σε κάθε λέξη μου,
χάνομαι μέσα στα σκοτάδια του μυαλού μου
βρίσκομαι όμως πάντα εδώ, Ξέρω που υπάρχω και που ζω.
Όπως είπα πάρα παραπάνω
η εμπειρίες που αποκόμισα
με διδάξαν όσοι στα μάτια δεν με κοίταξαν
ότι μόνη μου πέρασα ότι περνώ
μόνη μου κατάφερα ότι έχω,
ωρίμασα στην σκέψη.
Κι ας κάνω τον καραγκιοζακο
που χρειάζεται καιρό με καιρό
χαμογέλα και η Ζώη το ανταποδίδει.
ξεπερνώ κάθε εμπόδιο σε καλό
χαμογελό στον κάθε περαστικό
λέω καλημέρα σε κάθε άγνωστο.
πες με τρελή
που μιλώ αλλά όλοι ήμαστε ΙΣΟΙ
όλοι ήμαστε για κάποιο σκοπό σε αυτήν την Ζώη
να αγαπάμε να νοιαζόμαστε να ελπίζουμε
να ζούμε την κάθε της στιγμή καλή η κακή
Και ας μην σας κουράσω άλλο θα τα ξανά πούμε σε λίγες μέρες πάλι
χρόνια πολλά
miracle
πέρασαν χρόνια για να τα μάθω να το χειρίζομαι
και επειδή τα κατάφερα και έκανα το ποιο μεγάλο ταξίδι στην ζωή μου
και ίσως έρχονται κι αλλά ταξίδια μακρινά
πάντα με όνειρο όμως και πολλές σκέψεις συλλογισμούς.
Πέρασαν μήνες πέρασε καιρός
ωρίμασε η σκέψη μου ωρίμασα κι εγώ
μεγάλωσα στην ψυχή και στο μυαλό
στο σωματότυπο όμως όχι.
Μεγάλωσα και τι έμαθα να μάχομαι για να ζω ,
το κλάμα το γέλιο κι αυτό στο ταξίδι που περνώ
πάντα εδώ πάντα μαζί.
Θα θυμάμαι πάντα τα λόγια της μανούλας μου
που τόσο αγαπώ κι αν την έχω πικράνει ας με συγχωρεί για αυτό.
Αχ κορίτσι μου γλυκό
πέρασες δύσκολα και το ξέρω αυτό
πάλεψες μόνο σου, παιδί μου γλυκό
όλα καλά σου εύχομαι να πάνε στην ζωούλα σου
όλα καλά καρδούλα μου σ’ αγαπώ.
Όταν η μανούλα μου το έβαζε κάτω
και έλεγε κουράστηκα πως θα τα βγάλουμε πέρα
πάντα της έλεγα αχ βρε μάνα σταμάτα την μιζέρια
χαμογέλα και η ζωή θα στο ανταποδώσει μια μέρα.
Και η ζωή μου το έχει αποδείξει
πάρα μα πάρα πολλές φορές αυτό
και ζωή σε ευχαριστώ Ζώη για σένα ζω για σένα υπάρχω αναπνέω.
Κι όσο μακριά κι αν βρίσκομαι
από μανούλα μπαμπάκα αδέλφια και φίλους
πάντα θα σας σκέπτομαι πάντα θα μιλώ για την πατρίδα που αγαπώ
και δεν θα ντραπώ για αυτό
κι ας μην έχω φύγει στα ξένα
κι ας είμαι στην ενδοχώρα
Ε και τι με αυτό είναι κακό να αγαπάς τόσο και να το φωνάζεις.
Ταξιδεύω ακούγοντας μελωδίες
ταξιδεύω με το μυαλό,
ταξιδεύω με την ψυχή,
ταξιδεύω με το κορμί
χάνομαι σε κάθε σκέψη μου
χάνομαι σε κάθε λέξη μου,
χάνομαι μέσα στα σκοτάδια του μυαλού μου
βρίσκομαι όμως πάντα εδώ, Ξέρω που υπάρχω και που ζω.
Όπως είπα πάρα παραπάνω
η εμπειρίες που αποκόμισα
με διδάξαν όσοι στα μάτια δεν με κοίταξαν
ότι μόνη μου πέρασα ότι περνώ
μόνη μου κατάφερα ότι έχω,
ωρίμασα στην σκέψη.
Κι ας κάνω τον καραγκιοζακο
που χρειάζεται καιρό με καιρό
χαμογέλα και η Ζώη το ανταποδίδει.
ξεπερνώ κάθε εμπόδιο σε καλό
χαμογελό στον κάθε περαστικό
λέω καλημέρα σε κάθε άγνωστο.
πες με τρελή
που μιλώ αλλά όλοι ήμαστε ΙΣΟΙ
όλοι ήμαστε για κάποιο σκοπό σε αυτήν την Ζώη
να αγαπάμε να νοιαζόμαστε να ελπίζουμε
να ζούμε την κάθε της στιγμή καλή η κακή
Και ας μην σας κουράσω άλλο θα τα ξανά πούμε σε λίγες μέρες πάλι
χρόνια πολλά
miracle
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013
χρόνια σου πολλά μικρέ μου εαυτέ η επίμονη σου με κρατάει εδώ!!!
ένα παλιό απόφθεγμα δικό μου που θα συνεχίζεται χρόνια με τα χρόνια....
Όλη μου την ζωή χμ ποια ζωή,
θα πει κάποιος όταν είσαι 33 κι όμως μεγάλωσα,
τι έχουν οι αριθμοί , ναι έζησα πράγματα πόνεσα,
γέλασα κι ας ήμουν 15 ,16, 17, 18 όλοι η ζωή πέρασε χωρίς να το καταλάβω
Και κάποτε γίνεσαι 20 ,21, 22 τι λες τώρα μεγάλωσες και τι έμαθες να λες ,
είμαι 24 25 26 και τι μ αυτό, όλοι σου εύχονται χρόνια πολλά, χρόνια καλά, να γίνεις άξια με άσπρα μαλλιά.
Και πλέον φωνάζεις δυνατά είμαι 27 ,28 ,29, 30 χρόνια είναι αυτά ,
όλοι φώναξαν μεγάλωσε πια.
Κι εγώ θα λέω 31 είμαι και δεν κλαίω
32 έφτασα και λέω έχω κάνει κάτι στην ζωή μου και χαίρομαι για αυτό έχω δύναμη μεγάλη πιστεύω και προχωρώ
και λέω ξανά 33 χρόνια έφτασα σταυρώστε με για αυτό λυπάμαι κάποιους που μετράν με αριθμούς την ηλικία κι όχι με σημάδια ζωής!!!!
όποιας ζωής κι αν είναι .... άπλα λυπάμαι
miracle
Όλη μου την ζωή χμ ποια ζωή,
θα πει κάποιος όταν είσαι 33 κι όμως μεγάλωσα,
τι έχουν οι αριθμοί , ναι έζησα πράγματα πόνεσα,
γέλασα κι ας ήμουν 15 ,16, 17, 18 όλοι η ζωή πέρασε χωρίς να το καταλάβω
Και κάποτε γίνεσαι 20 ,21, 22 τι λες τώρα μεγάλωσες και τι έμαθες να λες ,
είμαι 24 25 26 και τι μ αυτό, όλοι σου εύχονται χρόνια πολλά, χρόνια καλά, να γίνεις άξια με άσπρα μαλλιά.
Και πλέον φωνάζεις δυνατά είμαι 27 ,28 ,29, 30 χρόνια είναι αυτά ,
όλοι φώναξαν μεγάλωσε πια.
Κι εγώ θα λέω 31 είμαι και δεν κλαίω
32 έφτασα και λέω έχω κάνει κάτι στην ζωή μου και χαίρομαι για αυτό έχω δύναμη μεγάλη πιστεύω και προχωρώ
και λέω ξανά 33 χρόνια έφτασα σταυρώστε με για αυτό λυπάμαι κάποιους που μετράν με αριθμούς την ηλικία κι όχι με σημάδια ζωής!!!!
όποιας ζωής κι αν είναι .... άπλα λυπάμαι
miracle
ταξίδι μακρινό στην ενδοχώρα!!!
miracle
1998 πόσο πολύ το ήθελα το ταξίδι αυτό 2013 με ραγισμένα φτερά ραγισμένη καρδιά κάνω το βήμα αυτό έκανα το μικρο θα κάνω μεγαλύτερο θα ανοίξω τα φτερά κι ας κοπούν εγώ δεν θα πέσω πότε
βαστώ γερά
όσο κι αν αφήνω πίσω τα παλιά όσο κι αν μου λείπουν η δίκη μου.......πάτα γκάζι μόνο γκάζι τέρμα γκάζι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)